1857 चे उठाव — सारांश
(पूर्वीच्या भागातील सखोल माहिती येथून पहा.) 1857 चे उठाव — कारणे, नेते, प्रभाव. सुरुवात: मेहरठ (10 मे 1857). परिणाम: 1858 मध्ये सत्ता ब्रिटिश क्राऊन कडे.
परीक्षापयोगी, मोबाइल-फ्रेंडली आणि SEO-रेडी HTML — आता सर्व प्रमुख समाजसुधारकांचे सारांश आणि प्रभाव येथे.
(पूर्वीच्या भागातील सखोल माहिती येथून पहा.) 1857 चे उठाव — कारणे, नेते, प्रभाव. सुरुवात: मेहरठ (10 मे 1857). परिणाम: 1858 मध्ये सत्ता ब्रिटिश क्राऊन कडे.
गांधीजींचे तत्त्वे: सत्याग्रह, स्वदेशी, रचनात्मक कार्यक्रम. प्रमुख आंदोलनं: चंपारण (1917), असहकार (1920–22), दांडी (1930), भारत छोडो (1942).
रजा राम मोहन रॉय (1772–1833)
ब्रह्मो समाज, सत्यार्थ प्रकाश, सती उन्मूलन
सती प्रथा विरोध, आधुनिक शिक्षणाचा प्रसार, धार्मिक कट्टरतेविरुद्ध वकिल. 1828 मध्ये ब्रह्मो समाजाची स्थापना; सामाजिक-धार्मिक सुधारणा पुढे नेल्या.
ईश्वर चंद्र विद्यासागर (1820–1891)
विधवा पुनर्विवाह, मराठी व बंगाली शिक्षण सुधारक
विधवा पुनर्विवाहासाठी प्रयत्न, शैक्षणिक सुधारणा, लिपी व भाषिक सुधारणा; सामाजिक सशक्तीकरणास महत्त्व.
ज्योतीराव फुले (1827–1890)
सत्यशोधक समाज, महिला व दलित शिक्षण
खालच्या जाती व स्त्रियांना शिक्षण देण्यावर बल; सावित्रीबाई सोबत शाळा सुरू; कुरघोडी प्रणालीचा निषेध.
सावित्रीबाई फुले (1831–1897)
स्त्री शिक्षणाची पहिली मदतनीस
ज्योतिराव फुले यांच्या पद्धतीनुसार स्त्री शिक्षणाची सुरुवात; सामाजिक भेदभावाविरुद्ध काम; महिला सशक्तीकरणाच्या आद्यपिढींची नेत्री.
डॉ. बाबासाहेब आंबेडकर (1891–1956)
दलित समाजाचा उद्धार, संविधानाचे शिल्पकार
जातिव्यवस्था नष्ट करण्याचा जीवनसंघर्ष; दलितांचे राजकीय व सामाजिक अधिकार सुनिश्चित; मुक्त शिक्षण व कायदे बनवण्यावर भर.
स्वामी विवेकानंद (1863–1902)
वेदांत व सामाजिक सेवा; युवाशक्ती जागरूक
राष्ट्रीय आत्मसाक्षात्कार आणि सामाजिक सेवा ह्या संदेशांसह रामकृष्ण परमहंसांच्या शिकवणुकीचे पालन; युवा प्रेरणा व आरोग्यदायी विचार.
स्वामी दयानंद सरस्वती (1824–1883)
आऱ्य समाज (Arya Samaj), वेदांचा पुनरुच्चार
समाजातील खोटेपणा, कुरीती आणि अस्पृश्यतेविरुद्ध; आर्यसमाजाच्या माध्यमातून शिक्षण व सामाजिक सुधारणेवर जोर.
पंडिता रामाबाई (1858–1922)
स्त्रीअधिकार, पुस्तकलेखन, महिला आश्रम
स्त्रियांच्या सामाजिक व आर्थिक सशक्तीकरणासाठी कार्य; विधवा व गरजू स्त्रियांसाठी आश्रम व शाळा; प्रबोधनातील मोठी भूमिका.
कान्दुकुरी वीर्येसालिंगम (Kandukuri Veeresalingam) (1848–1919)
आंध्र प्रदेशचा सामाजिक सुधारक
विधवा विवाह, स्त्री शिक्षण व सामाजिक सुधारणा; आधुनिक आंध्र पुनरुत्थानाच्या पाया घातली.
गोपाळ कृष्ण गोखले (1866–1915)
आधुनिक राष्ट्रवादी, सामाजिक विचारक
सोशल रिफॉर्ममध्ये गुंतलेले; लोकशिक्षण व गरीबांचेसह राजकीय सुधारणांवर भर; महात्मा गांधींचे मार्गदर्शक मानले गेले.
अॅनी बेझंट (Annie Besant) (1847–1933)
हॉम रूल, महिला अधिकार, थिओसोफिकल सोसायटी
शिक्षण, स्वराज्याच्या चळवळीमध्ये मदत; स्त्रियांचे राजकीय व सामाजिक सशक्तीकरण; भारतातले सामाजिक-राजकीय योगदान.
परियार (E.V. Ramasamy) (1879–1973)
स्वतंत्र विचार, स्वाभिमान चळवळी
स्वमान्यतेवर आधारित आंदोलन; जातिव्यवस्थेविरुद्ध, स्त्री मुक्ती व सामाजिक समानतेवर ठळक संदेश.
शिक्षणाचा प्रसार, समाजातील आगळी विचारसरणी, विधवा/स्त्री सुवर्ण हक्कांचे संरक्षण, अस्पृश्यता निर्मूलन, धार्मिक अंधश्रद्धांवर आघात आणि कायदे/संसुदनासाठी दबाव.
सुसंगत परिच्छेद, मुख्य वर्षे व संस्थांचे उल्लेख, परिणाम व वारसा शेवटी लिहा (उदा. 'काय बदल झाले').